Je schilderij is nu echt af
78 jaar geleden aan begonnen
Vaak ging je penseel langs de lijnen
Maar soms er overheen.
Over je jeugd wilde je nooit veel vertellen
Soms wel over de jaren in Den Haag
Maar zelden over de jaren in Geleen
Of je andere omzwervingen in het land
Waar je altijd over vertelde was de vakantie in je Fiatje
Als je maar kon rijden in je auto, dan was je in je sas
’s Ochtends de tent inpakken in La Capte en onderweg,
Diner was stokbrood en gerookte kip en we kwamen om 2 uur ’s nachts thuis
Als vader was je altijd moeilijk te lezen
We mochten niet te dicht bij je komen
Na het verlies van Marion wilde je ons ook niet verliezen
Je hield absoluut van ons maar zonder teveel te binden
Je hebt je niet alleen voor mij of Paul ingezet
Maar ook voor het openbaar onderwijs in Limburg
En voor D66 op gemeentelijk en provinciaal niveau
Was erg leuk, die woensdagnachten op het gouvernement in Maastricht
Tja, puberen en niet met elkaar eens zijn, dat hoort er toch bij?
En na een goede scheldkanonnade van mijn kant, smaakte samen een wijntje extra lekker
En tja, als puber doe je het toch nooit goed, hé Yves
Ook met hamer, zaag en boor was je nog steeds beter dan ik
Als ik problemen of hulp nodig had, stond je altijd voor me klaar
Natuurlijk eerst mopperen en hopen dat ik doorkreeg dat het leven niet zo werkt
Dan zijn de kinderen het huis uit maar zijn de zorgen nog niet voorbij
Maken ze wel de juiste keuzes? Redden ze het wel zonder mij?
Maar dan gaat het opeens niet meer zo lekker en kan je je voet niet meer bewegen
Zo zelfstandig als je bent, moet je nu hulp gaan accepteren
Degene waarvoor je altijd wilt zorgen moet nu jou gaan rondrijden. Dat is moeilijk
Gelukkig werk ik net bij het UWV en help je met de ziektewet en WIA.
Helaas haal je je pensioen niet en ook Alberts-Nienhuis gaat ter ziele.
Je krabbelt weer op en je kan weer auto rijden.
In de winter vertrek je met Mam naar het warme Frankrijk
Om daar weken van het warme weer te genieten.
Wonder boven wonder word je dan toch nog opa.
Het noodlot slaat toe. Je steun en toeverlaat is ziek
Dag in, dag uit ben je voor haar op pad
Helaas mag al je energie en inzet niet baten.
Je wilt je niet laten kennen maar toch overmand door verdriet
Rijd je vol goede moed naar tante Gerda maar je haalt het niet
Een hersenbloeding overvalt je tijdens het rijden, je leven staat wederom op zijn kop
Ziekenhuis in, ziekenhuis uit, weer ziekenhuis in, verzorgingshuis in.
Geen afscheid meer aan Grevenbicht maar een kamertje in Gaza
Je mocht nooit meer autorijden, een keten aan je been
Gelukkig kon je wel nog steeds met je scootmobiel gaan racen
Elke dag was je wel op pad naar Vleuterweide of Nieuwegein
Langzaam sloop toch je immuunziekte weer naar boven
Was het moeilijker om steeds weer de energie te vinden
Je pakte de schilderskwast, de diamond painting pen en het snijmes ter hand
Om de schitterendste schilderijen en houtwerken te maken
Een waar museum in je kamer en exposities in het huis
De dag kwam weer waar je tegenop keek
Mams verjaardag, oudejaarsdag
Nu weer samen met Els en Marion
Mon vieux, je t‘aime.
