Verdriet en pijn

Ik herinner me nog die dag
Dat ik samen met jou in bed lag
Speels, onbezonnen en fijn
Niet denkend aan verdriet en pijn
Die nachten dat we bij elkaar waren
Die weet ik nog na al die jaren
Genietend van liefde en geluk
Dacht ik nog, dit gaat nooit meer stuk
Nu hoef ik niet meer bij je te komen
Ik weet dat je met die ander bent aan het bomen
Die ander die plotseling in ons leven kwam
Die rotzak is nu je bloedeigen man
Als je aan het spelen bent met je kleine meid
Dan weet ik dat het je niet spijt
Ik moest je uit mijn hart laten gaan
Na al die mooie jaren zie je mij niet meer staan
Ik lig nu naar je foto te staren
Die schoonheid vergeet ik niet, in al mijn levensjaren
Je verliet me, bleef niet bij mij
Ik was niet meer de eerste in de rij
In de stad kwamen we elkaar tegen
Die druilerige avond, die avond in de regen
Je keek me aan en zei geen woord
Dat is nog het enige wat me stoort
Er is maar één ding dat ik je verwijt
Je zegt niet tegen me dat het je spijt
Je man is degene die je nu vroeg of laat verlaat
Klop dan maar niet bij mij aan voor raad

Over
Geboren op het smalste deel van Nederland, woont Frank nu in Harmelen met zijn gezin en katten. Als IT-expert en creatieveling schrijft hij gedichten, ontwerpt logo’s, en geniet van Franse muziek, lezen, fietsen, zwemmen en koken. Deze website is een weerspiegeling van zijn passies en een uitnodiging tot ontdekking.