Sleutel

Ik sta hier in een hoek,
Donker en verborgen,
Niet gemist, geen bezoek,
Alleen met mijn verdriet en zorgen.

Niet naar buiten aan het treden,
Niet staand in het licht,
Vol emotie en ontevreden,
Alarm aan en deur dicht.

Het alarm ging die avond niet af,
Jij kwam met de sleutel binnen,
Om die te gebruiken ben ik te laf,
Maar ik moet alleen mijn angst overwinnen.

Hoelang zal het nog duren,
Dat ik mijn gordijnen open?
Wanneer ik mijn eigen leven zal sturen,
Ga ik eindelijk mijn hoekje slopen.

Vragen waarop nu geen antwoorden te geven zijn,
Maar op een dag zal ik als een ster blinken.
Op die dag is mijn leven te klein,
Dan zullen onze glazen vrolijk klinken.