Roeien door het leven

Ik kan er nachten niet van slapen,
Keer op keer verschijn je in mijn dromen.
De hemel is dan werkelijk op aarde gekomen,
Op je lichaam zit ik mij te vergapen.

Urenlang ben je in mijn gedachten,
Van ’s morgensvroeg tot ’s avondslaat.
Al de momenten die je dan voor me staat,
Nee is het enige antwoord dat ik kan verwachten.

Ja is wat ik zo graag uit je mond wil horen.
Eens ga je dan je keuze maken,
Als ik voor die beslissing je hart kan raken.
Stil ben je nu mijn hart aan het bekoren.

Tranen hoeven niet te gaan vloeien,
Regen wordt altijd opgevolgd door zonneschijn.
In elkaars armen is waar we behoren te zijn,
Durf samen met mij door het leven te roeien.